Sertac Tasdelen, madde ve malzemenin iki ana durumunu ana arter üzerine yerleştirir ve kendisini bir moda markası yerine entelektüel bir felsefe olarak tanımlamayı tercih eder. Zamanüstü, belirsizlik ve çiftlik gibi kuramsal ve ütopyacı bir evrene sahiptir ve tasarımın tek bir mekana veya tek bir zamana sığdırılmak için çok yetkin olduğunu düşünür.
Bu koleksiyonda, Sertaç Taşdelen evrenin ölçeğinde bir parçacığın önemsizliğini açıklar; ancak diğer yandan, günümüz dünyasına ve modern yaşama cevap arar, adeta evrene kendisiyle atıfta bulunur. Koleksiyon, bir mevsim veya cinsiyet ötesinde doğmuş olmayı tercih eder.
Beyaz renk, koleksiyonun varoluşunu oluşturan konuların ağırlığını dengeleyen bir hafiflik sağlarken, siyah tam tersini, renksizliği ve karanlığı temsil eder.
Sonuç olarak, bu parçalar, yaşam-ölüm gibi deneyimlerle hatırlatıcı nesnelere dönüşürler, yaşadığımız veya yaşayacağımız.
Cinsiyetsiz bir tutuma atıfta bulunarak modern kimlik tanımlamalarına ters düşer ve bedeni önemsiz kılar, ifadelerin ve entelektüel duruşun önemini vurgular.
Bu koleksiyonda, Sertaç Taşdelen evrenin ölçeğinde bir parçacığın önemsizliğini açıklar; ancak diğer yandan, günümüz dünyasına ve modern yaşama cevap arar, adeta evrene kendisiyle atıfta bulunur. Koleksiyon, bir mevsim veya cinsiyet ötesinde doğmuş olmayı tercih eder.
Beyaz renk, koleksiyonun varoluşunu oluşturan konuların ağırlığını dengeleyen bir hafiflik sağlarken, siyah tam tersini, renksizliği ve karanlığı temsil eder.
Sonuç olarak, bu parçalar, yaşam-ölüm gibi deneyimlerle hatırlatıcı nesnelere dönüşürler, yaşadığımız veya yaşayacağımız.
Cinsiyetsiz bir tutuma atıfta bulunarak modern kimlik tanımlamalarına ters düşer ve bedeni önemsiz kılar, ifadelerin ve entelektüel duruşun önemini vurgular.
